Yıllardır bu ülkede gençlere reva görülen şey, ne eğitimdir ne de gelecek planıdır. Adı “sınav sistemi” ama gerçekte bir eleme makinesi, bir baskı rejimi, bir umut kırma düzenidir bu!

Ali Karakuş’un kaleme aldığı o açıklamada geçen “mahcubiyet” kelimesi var ya... Aslında sadece onun değil, bu ülkeyi yıllardır yönetenlerin de yüzünü kızartması gereken bir kelimedir. Çünkü bu sistem, çocuğuna test kitabı alamayan anneyi ağlatan, gece nöbetinde kitap okuyan babayı yıkan, gençleri hayattan bezdiren bir sistemdir. Ve bu zulmün adı da YKS, LGS, TYT, AYT diye kodlanmıştır!

Anahtar Parti diyor ki: “Bu yapı değişmeli.” Evet, doğru. Ama bu sözleri daha önce kaç partiden duyduk? Kaç seçim bildirgesinde “eğitim reformu” yazdı da, sonuç ne oldu? Gençler yine o karanlık dershane koridorlarında, boğazına kadar borca batmış evlerde, gece 3’te hâlâ soru çözüyor!

Bugün bu ülkede bir çocuk başarılı olursa, mucizeye dönüşüyor. Çünkü sistem ona karşı kurulmuş! Ve sonra ne diyorlar? “Azminiz ülkemizin ışığıdır.” Peki ya karanlıkta kalanlar? Peki ya ışığı görmeden ezilenler? Onlara ne diyeceksiniz?

Karakuş’un sözleri umut veriyor, evet. Ama umut, sadece lafta kalırsa, bu millet daha çok çocuğunu kaybeder. Anahtar Parti gerçekten samimiyse, bu sistemin temelini sarsmalı. Yalnızca geçiş sınavlarını kolaylaştırmak değil; eğitimi bir yarıştan, bir azaptan, bir ticaretten kurtarmalı!

Gençler sınavı değil, hayatı kazanmalı!

Çünkü bu ülkenin yarınını sadece dereceye girenler değil, eşit fırsatlarda yetişen, huzurlu bir eğitim alan, insan gibi yaşayan gençler kuracak.

Ve unutmayın…

O gençler, sizin partinizin değil, bu milletin çocukları!