Aksaray Yeni Sanayi Sitesi’nde bir süredir dillendirilen “Cumartesi öğleden sonra tatil olsun” meselesi var ya…
Vallahi ne yalan söyleyeyim, sanayi esnafının yaşadığı ekonomik depremi görmezden gelip hâlâ “tatil konuşan” bir grubun varlığı beni şaşırtmadı.
Çünkü bizim buralarda bazıları hep tok gezer, açın halinden anlamaz.
Şaşırdığım tek şey, bu önerinin ciddi ciddi gündeme alınmış olması.
Çünkü bu kararı ortaya atanların, sanayide bir gün bile tezgâh başında durmadığı o kadar belli ki…
Esnaf sabahın köründe kepengi açıyor, gece yarısı kapatıyor.
Elektrik, sigorta, vergi, stopaj, kira, mazot…
Her ay aynı çark, ama çark çoktan paslanmış.
Adam ay sonunu zor getiriyor, birileri kalkmış “Cumartesi tatili iyi gelir” diyormuş.
Ne güzel ya…
Olaya bak! Sanki sanayiciye tatil değil, nefes lazım olduğunun farkında değillermiş gibi.
Ekonominin böyle boğazımıza kadar battığı bir dönemde, sanayinin en işlek günü olan cumartesiyi kapatmayı önerenler herhalde ay sonunda faturalarını melekler ödüyor sanıyor. Çünkü gerçek dünyada esnafın bir günü değil yarım saati bile can kurtarır.
Bugün evine ekmek götüremeyen insanlar var.
Ekmek!
En temel şey…
Ama biz neyi konuşuyoruz? Cumartesi tatilini…
Hadi diyelim ki bu kararı isteyen küçük bir grup var. Çok güzel.
O zaman buyurun, referanduma gidelim. Her esnaf kendi kaderine kendisi karar versin.
Çünkü bu işin bedelini odaya dilekçe veren değil, tezgâhın başında alın teri akıtan ödeyecek. Bu kadar basit.
Bir de işi güvenliğe bağlayanlara değinmeden geçmek olmaz. “Efendim güvenlik sorunları varmış…”
Tamam da, çözüm dükkân kapatmak mı? Güvenlik yoksa artırırsın, kamera eksikse taktırırsın, devriyeleri sıklaştırırsın.
Ama çalışanın elinden işini almak da neyin mantığı?
Bu ne perhiz, bu ne lahana turşusu?
Ayrıca esnafa sorsanız yarısından fazlası bırakın cumartesiyi, pazar günü bile iş yetiştirmekten şikâyetçi.
Adam bir yandan arabayı tamir ediyor, bir yandan elektrik faturasına bakıp içinden dua ediyor. “Şu ayı bir geçireyim ya Rabbi” diye…
Böyle bir ortamda tatili tartışmak bile esnafa hakarettir.
Sanayide kepengi kapatmanın adı tatil değil, ekonomik intihardır.
Açık ve net konuşalım.
Bu karar sanayinin çarkını frenler, müşteri başka yere gider, esnafın beli bir daha doğrulmaz.
İşte bu yüzden…
Bu mesele bir grubun değil, esnafın tamamının sorunudur.
Bu yüzden…
Bu karar masa başında değil, sandık başında alınmalıdır.
Bu yüzden…
Kimse sanayi esnafının ekmeğiyle oynamasın.
Çünkü burada söz, alın terinin.
Çünkü burada söz, evine ekmek götürme derdinin.
Çünkü burada söz, hayat mücadelesinin.
Sanayi esnafı bugün ayağa kalktıysa boşuna değil.
Çünkü biliyorlar ki; bir kepenk kapatılırsa, bir evin ışığı söner.
