Aksaray Esnaf ve Sanatkârlar Odası koltuğu kıymete bindi dediğimizi duyan arkadaşlar sağ olsun, sözümüzü anlamışlar ama yine yanlış anlamışlar. Onlar zannetmişler ki koltuk için aday sayısı artınca, odanın seçimi olduğu yeniden hatırlanmış. Oysa mesele o değil. Ben koltuk kıymete bindi derken, koltuğun altını darphane sananların bir anda ortaya saçılmasını kast etmiştim.
Cebi beş kuruş görmemiş, kimseye bir kuruş vermediklerini her ortamda ilan eden arkadaşların peş peşe adaylığa soyunması başka nasıl açıklanabilir? Demek ki bazıları hâlâ o koltuğun altından sürekli para basan bir mekanizma çıktığına inanıyor.
Aksaray Esnaf Sanatkârlar Odası yıllardır emekli bir başkan tarafından yönetiliyor diye her üç cümlenin birinde “Ben de esnafım” diye kendine unvan tazeleyenler var. Aday olurken de aynı cümleyi sakız gibi çiğniyorlar:
“Beş kuruşsuz yola çıktık!”
İyi de kardeşim, madem cebinde beş kuruş yok, madem kimseye bir kuruş vermediğini söylüyorsun…
O koltuğun altında ne olduğunu sandın?
Darphane mi?
Koltuk para mı saçıyor?
Yoksa koltuğa oturunca Aksaray’ın bereketinin otomatik olarak kasana akacağını mı düşündün?
Koltuk yerinde duruyor. Kıymete falan binmedi.
Kıymete binen sizin hayalleriniz, hepsi bu.
Bir de işin güzeli, meslektaşlarımız söylediklerimizi anlıyorlar ama gene yanlış anlıyorlar.
Artık öyle alıştık ki yanlış anlamaları bile rutine bağladı.
Hani insanların sabah kahvesi olur ya, bizimkilerin de yanlış anlama ritüeli var. Saat gibi çalışıyor.
Ama yine de sağ olsunlar… Bu yanlış anlamalar olmasa yazacak malzeme nereden bulacağız?
Arkadaşlar, desteklediğiniz aday arkadaşlar adaylığını açıkladı diye Esnaf Sanatkârlar Odası’nın koltuğu kıymete binmedi.
Yanlış anladınız; koltuğun kıymetinden arkadaşlarınız aday oluyor, onu söyledik.